Λοιπόν παιδιά,ύστερα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα,θα επανέλθουμε στο ίδιο θέμα..Την μουσική.Σήμερα,όπως όλοι όσοι τουλάχιστον ανήκετε σε αυτό το ''στρατόπεδο'',μπορείτε και μόνοι σας να δείτε την βαθύτατη διαφθορά στον χώρο της μουσικής και την εμπορευματοποίηση των καλλιτεχνών οι οποίοι ανέρχονται στο καλλιτεχνικό τομέα με αγάπη προς την μουσική και καταλήγουν τελικά ως πιόνια βιομηχανικής παραγωγής.Προσπαθούμε,σαν ομάδα αλλά ατομικά σαν παθιασμένο κοινό,να αλλάξουμε αυτή την στάση απέναντι σε αυτό που αγαπάμε περισσότερο.
Ποιος όμως είναι ο λόγος που έχουμε οδηγηθεί σε αυτήν την υποδούλωση?Γιατί έχουμε γίνει παθητικοί δέκτες και αντί να διαλέγουμε τη αναρωτιούνται αναρωτιούνται μας,άλλοι την διαλέγουν για 'μας? Προσωπικά,θα έλεγα ότι η έλλειψη παιδείας στη χώρα μας,η εξανάγκαση των νεοτέρων να ακολουθούν σαν χαμένοι ότι τους προσφέρουν χωρίς φυσικά,έστω να αναρωτιούνται για το αν αυτό είναι χρήσιμο ή όχι για τους ίδιους.Έχουμε καταλήξει να υπακούμε ουσιαστικά σε μουσικά πάθη όπου η γνώση είναι καθολική,δεν έχει δηλαδή μια άλλη πλευρά,μια επιλογή ανάμεσα σε ποιοτικό και μη.Για αυτό σήμερα δεν μπορεί η νέα γενιά να συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα του προβλήματος και απλώς ''ανέχεται'' μια μουσική που προσφέρει μόνο χρήματα στην δισκογραφική εταιρία.
Σήμερα,είχαμε μία συζήτηση σχετικά με τους άλλους δύο διαχειριστές του blogspot και θα έλεγα ότι είναι το βασικότερο αίτιο αυτής της ανάρτησης.Μετά από μία παράνοιας και ανταλλαγή απόψεων,καταλήξαμε πως (πραγματική) μουσική ΔΕΝ υπάρχει.Τέλος,πάπαλα,καπουτ!Μας τελείωσε,πως το λένε? Προσωπικά,έχοντας λάβει υπόψη τις αντιλήψεις παλαιοτέρων οι οποίοι βρέθηκαν στα πλαίσια της τότε μουσικής,στην ερώτηση μου ''που είναι η μουσική'' οι περισσότεροι επαναλάμβαναν την ίδια πρόταση. ''Χάθηκε μαζί με το συναίσθημα.'' Έτσι,και εγώ πιστεύω πως οι άνθρωποι σήμερα δεν βρίσκουν το συναίσθημα να γράψουν μουσική.Κάποτε η μουσική ήταν τέχνη,το άτομο είχε την δυνατότητα να εκφράζει τις απόψεις του μέσω του μουσικού του οργάνου.Τώρα,όταν νιώθεις κάτι,για να μην θεωρηθείς μαλθακός,πολλές φορές δεν το αποκαλύπτεις! Οι μουσικοί ( ο θεός να τους κάνει μουσικούς) γράφουν για αυτά που ζητούν οι εταιρίες για το εξαθλιωμένο,ηθικά καταρρακωμένο κοινό.
Για αυτό,ως χάρη...όχι...ως συμβουλή σας λέω να διαλέγετε ΕΣΕΙΣ την μουσική σας.Δεν χρειάζεται να είναι ποιοτική,να είναι δηλαδή κάτι σε rock/heavy metal φάση 80s.. Φυσικά και όχι.Αρκεί να είναι αυτό που σας αρέσει,που σας εκφράζει και είναι αυτό που θέλετε.Η μουσική είναι επιλογή του καθενός και δεν χρειάζεται οι διάφοροι να σας επηρεάζουν μέσω της άθλιας μουσικής τους.
Επειδή το έχω πει και σε προηγούμενη ανάρτηση..Μουσική σημαίνει ευτυχία Ακούστε ότι σας κάνει ευτυχισμένους.Και ας είναι και death metal...αν είναι ολοκληρωτικά δική σας επιλογή,τότε εμείς απλώς θα σας υποστηρίξουμε!
Και εντάξει,πολλά είπαμε,πίσω στη μουσική!!
Ποιος όμως είναι ο λόγος που έχουμε οδηγηθεί σε αυτήν την υποδούλωση?Γιατί έχουμε γίνει παθητικοί δέκτες και αντί να διαλέγουμε τη αναρωτιούνται αναρωτιούνται μας,άλλοι την διαλέγουν για 'μας? Προσωπικά,θα έλεγα ότι η έλλειψη παιδείας στη χώρα μας,η εξανάγκαση των νεοτέρων να ακολουθούν σαν χαμένοι ότι τους προσφέρουν χωρίς φυσικά,έστω να αναρωτιούνται για το αν αυτό είναι χρήσιμο ή όχι για τους ίδιους.Έχουμε καταλήξει να υπακούμε ουσιαστικά σε μουσικά πάθη όπου η γνώση είναι καθολική,δεν έχει δηλαδή μια άλλη πλευρά,μια επιλογή ανάμεσα σε ποιοτικό και μη.Για αυτό σήμερα δεν μπορεί η νέα γενιά να συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα του προβλήματος και απλώς ''ανέχεται'' μια μουσική που προσφέρει μόνο χρήματα στην δισκογραφική εταιρία.
Σήμερα,είχαμε μία συζήτηση σχετικά με τους άλλους δύο διαχειριστές του blogspot και θα έλεγα ότι είναι το βασικότερο αίτιο αυτής της ανάρτησης.Μετά από μία παράνοιας και ανταλλαγή απόψεων,καταλήξαμε πως (πραγματική) μουσική ΔΕΝ υπάρχει.Τέλος,πάπαλα,καπουτ!Μας τελείωσε,πως το λένε? Προσωπικά,έχοντας λάβει υπόψη τις αντιλήψεις παλαιοτέρων οι οποίοι βρέθηκαν στα πλαίσια της τότε μουσικής,στην ερώτηση μου ''που είναι η μουσική'' οι περισσότεροι επαναλάμβαναν την ίδια πρόταση. ''Χάθηκε μαζί με το συναίσθημα.'' Έτσι,και εγώ πιστεύω πως οι άνθρωποι σήμερα δεν βρίσκουν το συναίσθημα να γράψουν μουσική.Κάποτε η μουσική ήταν τέχνη,το άτομο είχε την δυνατότητα να εκφράζει τις απόψεις του μέσω του μουσικού του οργάνου.Τώρα,όταν νιώθεις κάτι,για να μην θεωρηθείς μαλθακός,πολλές φορές δεν το αποκαλύπτεις! Οι μουσικοί ( ο θεός να τους κάνει μουσικούς) γράφουν για αυτά που ζητούν οι εταιρίες για το εξαθλιωμένο,ηθικά καταρρακωμένο κοινό.
Για αυτό,ως χάρη...όχι...ως συμβουλή σας λέω να διαλέγετε ΕΣΕΙΣ την μουσική σας.Δεν χρειάζεται να είναι ποιοτική,να είναι δηλαδή κάτι σε rock/heavy metal φάση 80s.. Φυσικά και όχι.Αρκεί να είναι αυτό που σας αρέσει,που σας εκφράζει και είναι αυτό που θέλετε.Η μουσική είναι επιλογή του καθενός και δεν χρειάζεται οι διάφοροι να σας επηρεάζουν μέσω της άθλιας μουσικής τους.
Επειδή το έχω πει και σε προηγούμενη ανάρτηση..Μουσική σημαίνει ευτυχία Ακούστε ότι σας κάνει ευτυχισμένους.Και ας είναι και death metal...αν είναι ολοκληρωτικά δική σας επιλογή,τότε εμείς απλώς θα σας υποστηρίξουμε!
Και εντάξει,πολλά είπαμε,πίσω στη μουσική!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου